وقتی منظور سفر دارید و مدت سفر شما در مقصد یا مقاصد مورد نظر یک شب یا اغلب زمان می برد، لاجرم به مکانی برای اقامت دربایستن دارید. اگر در شهر یا شهرهای مقصد اقوام ، رفقا یا آشنایانی ندارید که برای اقامت به خانه آن‎ها بروید یا حتی با وجود داشتن این افراد، به‎دلایل گوناگون نمی‎خواهید در محل سکونت آن‎ها ماندن داشته باشید، می‎توانید از انواع اقامتگاه‎هایی که در آن مقصد برای سکونت مسافران هستی دارد بهره‌گیری کنید. دراین‎جا به بررسی انواع مکان‎های اقامتی ویژه مسافران و گردشگران و همچنین امکانات و خدماتی که توسط این اماکن ارائه می‎شوند، می‎پردازیم.

۱٫ هتل
رایج‎ترین فضا افامتی که اکثر مسافران جهت ماندن خویش در نظر می‎گیرند هتل‎ها هستند. هتل‎ها بر پای بست، کیفیت، خدمات وامکاناتی که در گزین کردن مسافران خود پیمان می دهند از یک ستاره تا پنج ستاره و حتی هفت ستاره رتبه بندی می‎شوند که این درجه بندی‎ها از یک‎سری استانداردهای رایج پیروی می‎کنند. البته نحوه سنجش این استانداردها در کشورهای گوناگون متفاوت بوده و با توجه به میزان حجم گردشگران و در ضمن فرهنگ حاکم بر کشور، ممکن است از کشوری به مملکت سایر متغیر باشد، ولی در همه بخشی از این استانداردها پایه‎ای و اساسی بوده که کم‎وبیش در اکثر کشورها رعایت می‎شوند. طبیعتا هر چه درجه استاندارد هتل که آن را با ستاره مشخص می‎کنند بالاتر باشد، خدمات و امکانات سرویس‎دهی در هتل بیشتر است. گونه و شمار اتاق‎های یک هتل و مساحت آن‎ها در تعیین رتبه آن هتل کارایی دارد.

هتل
انواع اطاق در هتل
اتاق استاندارد (Standard Room)
این اتاق‎ها در هتل‎ها معمولا بین پانزده الی بیست متر مربع مساحت دارند که در این حالت فضای کافی برای آمدوشد دو نفر که در اطاق ساکن هستند وجود دارد.

اتاق سوپریور (Superior Room)
این اتاق‎ها با مساحت اغلب در برخی هتل‎ها قرار دارند که معمولا لغایت میزان دو برابر اطاق استاندارد گستره دارند و لذا تجهیزات رفاهی اکثریت در آ‎ن‎ها پیمان دارد و مسافرین نیز از فضای اکثریت برای استراحت برخوردارند.

اتاق تو در درون (Connect Room)
این اتاق‎ها از دو اتاق دونفره در کناره هم تشکیل شده که در بارو مشترک بین دو اطاق دربی تعبیه شده که امکان آمدوشد بین دو اتاق را فراهم می‎سازد. اغلب در بین خانواده‎هایی که با فرزندان خویش مسافرت می‎کنند خواهان دارد.

اتاق داخل در تو
سوییت (Suite)
واحدهایی در درون ساختمان اصلی هتل هستند که دارای یک یا دو اطاق خواب مجزا می‎باشند و ظرفیت سه الی شش نفر رهسپار را دارند. البته سوییت‎هایی با تجهیزات و امکانات اختصاصی اغلب نیز در برخی هتل‎های با استاندارد بالا باعنوان سوییت رویال یا سوییت پرزیدنتال نیز هستی دارند.

واحدهای خارج از ساختمان اصلی (Club Room)
در برخی از هتل‎ها واحدهایی به‎صورت اتاق‎ها یا سوییت هایی داخل محوطه هتل و بیرون از ساختمان اصلی هتل نیز وجود دارند.

از دیگر عوامل کارساز در تعیین درجه بندی هتل می‎توان به امکانات تو اتاق‎ها همانند گونه تخت، سرویس‎های بهداشتی و حمام، وسایل بهداشت شخصی مشابه مسواک و خمیردندان، صابون و شامپو، حوله، دمپایی، سشوار، کمد دیواری و جا لباسی، یخچال و مینی بار تو آن، تلویزیون، اینترنت تو اتاق، وسایل سرمایشی و گرمایشی، چای ساز، میز و صندلی راحتی، آباژور، صندوق امانات رمز دار، تلفن رومیزی و نظایر آن اشاره کرد.

اما غیر از امکانات داخل اتاق‎ها که به آن‎ها اشاره شد، امکانات فضای درونی هتل اعم از یکتا پذیرش و مسئولین آن که اصولا باید به حداقل دو یا چند زبان آشنایی داشته باشند، امکان دست‎یابی به اینترنت در فضای درونی و محوطه هتل، لابی با فضای پسندیده و آرام جهت استراحت و یا دورهمی‎های دوستانه، رستوران، کافی شاپ، سالن‎های ورزشی، استخرهای روباز و سرپوشیده، پارک آبی، سونا (بخار و خشک)، جکوزی، محل بازی کودکان، پارکینگ، آسانسور، خشک‎شویی، تاسیسات، فروشگاه برای خرید سوغاتی و صنایع دستی، طبیب مستقر در هتل، دستگاه خودپرداز، صرافی، غرفه اجاره تاکسی، نگهبان‎ها و پرسنلی که به مسافران در انتقال و جابجایی چمدان‎ها و وسایل همراه آن‎ها کمک می‎کنند (Bell Boy) و نظایر این‎ها تمامی در تعیین درجه بندی هتل از آنگونه عوامل کارایی گذار به‎حساب می‎آیند. بدیهی‎ست هر چه امکانات و کیفیت خدماتی که هتل به مسافران ارایه می‎دهد اغلب و بالاتر باشد، درجه هتل بالاتر و شمار ستاره تعلق گرفته به آن بیشتر است.

۲٫ هتل آپارتمان
اصلی‎ترین تفاوت این گونه محیط‌ اقامتی با هتل در گونه اطاق آن است، به‎طوری که در هتل آپارتمان علاوه بر امکانات اتاق در هتل، بخشی از مساحت اتاق به‎صورت یک طباخ خانه کوچک با امکانات و وسایل پخت و پز و ظروف وجود دارد که به راستی حالت یک سوییت حقیر را دارد که می‎تواند بدون اطاق خواب مجزا و بعضا دارای یک یا دو اطاق خواب هم باشد. که طبیعتا در این حالت هم مساحت آن از اتاق‎های استاندارد هتل بیشتر است و هم تعداد نفرات اکثریت که معمولا اعضای یک خانواده یا یک گروه دوستانه هستند می‎توانند در آن ماندن کنند. هتل آپارتمان‎ها عمدتا از امکانات جانبی کمتری تسبت به هتل‎ها برخوردارند و در درجه بندی هتلی، ستاره‎ای به آن‎ها تعلق نمی‎گیرد.

۳٫ متل
به گردآور اقامتگاه‎هایی اطلاق می‎شود که در قالب سوییت‎هایی با مساحت‎های متفاوت و به‎صورت متمایز از هم درون یک مجموعه اقامتی قرار دارند و مسافران می‎توانند با وسیله نقلیه شخصی خود الی جلوی یکتا خود رفته و وسیله نقلیه خود را آن‎جا پارک نمایند (این واژه تلفیقی از کلمات موتور و هتل است).

۴٫ مهمانسرا
اقامتگاه‎هایی بعضا در حد هتل دو ستاره هستند که بیشتر تحت پوشش سازمان‎ها و ادارات دولتی هستند و در مواردی به‎طور اختصاصی در کمر بستن پرسنل زیر گردآور آن سازمان قرار می‎گیرند. البته مهمانسراهای سازمان ایرانگردی و جهانگردی به‎دلیل متولی بودن در گستره ایرانگردی قابل استفاده عموم نیز می‎باشد.

۵٫ هاستل
این گونه مکان اقامتی دربرگیرنده مجموعه‎ای از اتاق‎هایی با ظرفیت دو الی دوازده تن و حتی بالاتر می‎باشد که کسان ساکن در آن به‎ظور اشتراکی از فضای اتاق کاربرد می‎کنند، اما لزوما با یک‎دیگر آشنایی پیشین ندارند. هاستل از عقیده اقتصادی زیاد مقرون به‎صرفه می‎باشد و عموما دانشجویان یا افرادی که زیاد اقتصادی سفر می‎کنند از این محیط‌ اقامتی بهره‌گیری می‎کنند.

۶٫ مهمانپذیر
در واقع همان حالت مسافرخانه‎های قدیم را دارند و از کمینه امکانات برخوردارند و خدمات در آن‎ها فقط به ارائه اتاق برای خواب و بدون امکانات هتلی می‎باشد و به راستی نوعی خوابگاه محسوب می‎شوند.

۷٫ اقامتگاه بوم‎گردی
این مکان‎های اقامتی در مناطقی قرار دارند که اغلب جنبه طبیعی و بکر داشته و از هیاهوی فضاهای شهری به‎دور باشند. واحدهای اقامتی آن اغلب به‎صورت کلبه‎ها یا خانه‎های روستایی بوده و به شکل کاملا سنتی ساخته شده‎اند. حتی در در بعضی موارد فاقد اریکه برای خوابیدن هستند و حالت کف خواب دارند. فضای درونی اتاق‎ها و تا حدودی بیرونی آن‎ها تداعی کننده طبیعت و سنت رایج در آن منطقه است و در کل محیطی پسندیده برای آرامش و تمدد اعصاب به‎شمار می‎روند. البته مکان‎هایی تحت این عنوان در درون شهرها نیز وجود دارند که فضای درونی خود را به سخیف سنتی و اصطلاحا بوم‎گردی طراحی کرده‎اند، ولی آن حس و حال اقامتگاه‎های بوم‎گردی را از نظر تسکین و بودن در محیط‌ و محیط طبیعی القا نمی‎کنند.

اقامتگاه‎های بوم‎گردی
۸٫ ویلا و سوییت
ویلاها و سوییت‎ها در واقع مکان‎های اقامتی شخصی و خصوصی هستند که معمولا در آن‎ها کلیه امکانات رفاهی یک منزل مسکونی وجود دارد، اما هیچ‎گونه خدمات هتلی در آن‎ها ارائه نمی‎شود و افرادی که در این مکان‎ها اقامت می‎کنند به راستی آن‎ها را یرای مدت معینی از صاحب‎خانه کرایه می‎کنند.

ویلا
تفکیک اتاق‎های هتل بر بنیاد گنجایش پاسخ مسافر
اتاق یک تخته (Single)
این گونه اتاق همان‎طور که از نامش پیداست، دارای یک اریکه یک‎نفره بوده که به‎ندرت در هتل‎های دارای استاندارد بالا هستی دارد. اصولا اگر مسافری به انفرادی منظور ماندن در هتل را داشته باشد باید در اتاق دو تخته ماندن کند و بهای اتاق دو نفره را با چندی مبلغ پایین‎تر پرداخت نماید. این گونه اتاق را با علامت اختصاری .SGL پرتو می‎دهند.

اتاق دو تخته (Double/Twin)
اتاق دو تخته برای اقامت دو تن در نظر گرفته شده که اگر حائز بست دو نفره بهم چسبیده باشد به آن Double با علامت اختصاری .DBL و اگر حائز دو بست یک‎نفره متمایز از هم باشد به آن Twin می‎گویند.

اتاق دو تخته
اتاق سه تخته (Triple)
بیشتر هتل‎های استاندارد اطاق سه تخته ارائه نمی‎دهند و درصورتی‎که تعداد مسافرین سه تن باشد، معمولا اریکه تن سوم از نوع سفری یا کاناپه تخت‎خواب‎شو و یا حتی در مواردی به‎صورت تشک کف خواب می‎باشد که آن را در اتاق دو تخته پیمان می‎دهند. این گونه اتاق را با علامت اختصاری .TPL نشانه می‎دهند.

نحوه پذیرش مسافران در هتل بر اساس سن
بزرگ‎سال (Adult): کسان بالای ۱۲ سال اثناء پاسخ در هتل بزرگ‎سال محسوب می‎شوند.
کودک با بست (Child With Bed): بچه‎های بین سن ۶ تا زیر ۱۲ سنه را شامل می‎شود و برای آن‎ها بست اضافه به‎عنوان تن سوم به اطاق دو تخته اضافه می‎شود. هزینه پرداختی برای آن‎ها معمولا نصف مبلغ بزرگ‎سال می‎باشد.
کودک بدون بست (Child No Bed): کودکان بین سنین ۲ لغایت ۶ سال به‎عنوان کودک همراه پدر و والده محسوب شده و به‎طور مشترک از بست آن‎ها برای خواب بهره‌گیری می‎کنند. ماندن این کودکان در هتل معمولا مجانی است.
نوزاد (Infant) : بچه‎های پایین ۲ سال اثناء پاسخ در هتل نوزاد محسوب شده و ماندن آن‎ها رایگان است.
ذکر این نکته بایسته است که قوانین فوق برای پاسخ کودکان بر بنیاد سن در هتل‎ها کلی بوده و در برخی هتل‎ها این آیین نامه متفاوت می باشد، لذا اثناء رزرو اتاق برای کودکان باید به قوانین مربوط به استجابت کودکان بر بنیاد آن‎چه که در سایت هتل به آن اشاره گردیده، توجه کرد.

انواع خدماتی که هتل‎‎ها به اثناء رزرو ارائه می‎دهند
هتل‎ها را بر اساس خدمات و سرویس‎هایی که اثناء رزرو اتاق به مسافرین ارائه می‎دهند به‎ترتیب ذیل بخش بندی می‎کنیم.

۱٫ اقامت تک (RO) Room Only
در این نوع از خدمات هتلی تنها اطاق جهت سکونت در پسندیدن رهنورد قرار می‎گیرد و مسافر برای دریافت خدمات مازاد باید وجه آن را جداگانه پرداخت نماید. این نوع سرویس بیشتر در هتل‎های کشورهای بیگانه ارائه می‎شود و معمولا مسافرینی که تمایلی به صرف ناشتایی ندارند یا برنامه کاری آن‎ها به‎گونه‎ای است که به زمان صرف صبحانه در هتل نمی‎رسند، از آن کاربرد می‎کنند.

۲٫ ماندن با ناشتایی Bed and Breakfast (BB)
رایج‎ترین گونه ماندن در هتل، اقامت به همراه صبحانه است و هتل به تعداد شب‎های اقامت مسافر در هتل به وی خدمات صبحانه را که عمدتا به‎صورت بوفه (Buffet Breakfast) است، ارائه می‎دهد. ساعت ارائه ناشتایی در هتل‎ها متغیر است اما عموما صبحانه از ساعت ۷ تا ۱۰ بامداد سرو می‎گردد. در این‎جا به گونه ها گوناگون ناشتایی که در هتل‎ها به مسافرین ارائه می‎شود اشاره می‎کنیم:

اتاق با صبحانه
منوی بسته
این نوع صبحانه که معمولا در رستوران هتل سرو نمی‎گردد و توسط پرسنل در اطاق به رهنورد تحویل می‎گردد، دربرگیرنده وعده غذایی ساده‎ای در بر گیرنده چای، شیر، نان، پنیر، کره، مربا و تخم مرغ است.

صبحانه کنتینانتال (Continental Breakfast)
ساده‎ترین شکل سرو صبحانه بوفه است که در رستوران هتل ارائه می‎گردد و شامل انواع آبمیوه، گونه ها نان، پنیر، کره، انواع مربا و عسل و نوشیدنی (چای، قهوه و شیر) می‎باشد.

صبحانه امریکایی (American Breakfast)
متداول‎ترین شیوه سرویس صبحانه در هتل‎های دنیاست که دربرگیرنده انواع آبمیوه، سالاد میوه، سبزیجات، گونه ها کمپوت، جو و گندم صبحانه، گونه ها تخم مرغ (آب پز، نیمرو، گونه ها املت)، گونه ها پنیر، کره، گونه ها مربا و عسل، انواع ماست (ساده، چکیده، میوه‎ای)، انواع نان و شیرینی، سوپ، عدسی، گوشت (بیکن، سوسیس، سالامی) و نوشیدنی (چای، قهوه، نسکافه، شیر و شیرکاکائو) است.

صبحانه انگلیسی (English Breakfast)
کامل‎ترین گونه صبحانه است که در آن علاوه بر نمونه ها بیان شده در صبحانه امریکایی، ماهی سالمون به‎صورت کبابی، آب پز و بخارپز نیز در آن سرو می‎گردد.

۳٫ اقامت با صبحانه به همراه یگانه از وعده‎های غذایی ناهار یا شام Half Board (HB)
با گزینش این نوع از خدمات هتل، رهنورد می‎تواند به مد نظر خود علاوه بر صرف صبحانه، گرد از وعده‎های غذایی ناهار یا شام را نیز اخذ نماید.

۴٫ ماندن به به اتفاق صبحانه، ناهار و شام Full Board (FB)
همان‎طور که مشخص است هتل به همراه اقامت مسافران، به آن‎ها هر سه وعده غذایی را ارائه می‎نماید. در ارائه پکیج به‎صورت فول‎برد، معمولا ناشتایی بوفه عرضه می‎گردد اما ارائه وعده‎های ناهار و شام به یگانه از سه حالت پایین چهره می‎پذیرد:

منوی بسته
در این حالت مسافران ناهار و شام خود را بر بنیاد غذایی که هتل برای آن‎ها در نظر گرفته گرفتن می‎کنند و حق انتخاب گونه خوراک را ندارند.

منوی انتخابی
در این حالت، برای وعده‎های ناهار و شام، هتل چند مثال (معمولا سه یا چهار) خوراک را ارایه می‎نماید و رهسپار می‎تواند برای هر وعده یکی از این نمونه‎ها را برگزیدن نماید.

منوی مفتوح (بوفه)
در این حالت همانند بوفه صبحانه، غذاهای متنوعی از طرف هتل تدارک دیده شده و رهنورد می‎تواند به‎صورت سلف سرویس غذاهای باره عقیده خویش را برگزیدن کرده و گرایش نماید.

لازم به بیان است که این دسته بندی در مورد ارائه خدمات هتل به‎صورت Half Board نیز صدق می‎کند.

۵٫ All Inclusive
این سرویس در باره هتل‎هایی که بیشتر حالت تمام تفریحی و نوعا ساحلی دارند و مسافران برای استراحت مطلق به آن‎جا می روند ارائه می‎گردد و مسافران می‎توانند علاوه بر اقامت، از تمامی خدمات خوراکی و تفریحی هتل به‎طور رایگان بهره‌گیری نمایند. مهم‎ترین تفاوت ارائه خدمات در پکیج به‎صورت All Inclusive با فول‎برد این ‎است که یکم اینکه در ارائه خدمات به‎صورت فول‎برد همگی خدمات هتل مجانی نیست و فقط اقامت به همراه صبحانه، ناهار و شام است و مثلا مسافر نمی‎تواند از مینی بار یخچال یا سایر امکانات رفاهی هتل به‎طور مجانی بهره‌گیری کند و ثانیا وعده‎های غذایی در پکیج فول‎برد در ساعات معینی ارائه می‎گردند و رهنورد نمی‎تواند در بیرون از ساعات مقرر برای صرف خوراک به رستوران مراجعه نمایدو درحالی‎که در پکیج All Inclusive تمامی امکانات خوراکی و تفریحی هتل یه‎طور رایگان است و این خدمات از اولین ساعات بامداد لغایت نیمه‎شب قابل دسترسی بوده و محدودیت زمانی خاصی ندارند.

۶٫ Ultra All Inclusive
ارائه این سرویس تفاوت چندانی با خدمات All Inclusive ندارد، ولی چه بسا فقط تفاوت آن‎ها یکی در این مورد باشد که ارائه خدمات در پکیج به‎صورت Ultra All Inclusive به‎صورت شبانه معاش بوده و دیگر این‎که نوشیدنی‎هایی که در این پکیج استفاده می‎گردند از برندهای معتبر جهانی هستند.

در پایان بیان این نکته زیاد ضروری است که استاندارد سررسید ورود به هتل در تمامی نقاط جهان ساعت ۱۴ و سررسید خروج از هتل ساعت ۱۲ ظهر می باشد. اگر چنانچه قبل یا بعد این ساعات بخواهید به هتل وارد یا متعلق به خارج شوید رهنمود می‎شود به مطلبی که در این خصوص تحت عنوان نصف شارژ و ساعات ورود و خروج هتل که در وب‎سایت آکادمی فرانگر در سایت آکادمی منتشر شده، مراجعه فرمایید. ضمنا بعضی هتل‎ها برای موعد ورود و برونرفت مقررات خاص خویش را دارند که بهتر است پیش از رزرو به آن پروا فرمایید.